(Verslag door de Eilanders. Dank daarvoor!)
Oude Meesters bezorgen Spiekerdaarp een trôtlip
Nu de zaterdagspelers en Oude Meesters van de Eilanders lekker meedraaien in het informele zaterdagcircuit komen er ook uitnodigingen van verder weg binnen. Maar zomaar even een zaterdag tussendoor 15 spelers op de been brengen valt nog niet mee. Daarom moest ondergetekende een aantal dubieuse connecties aanspreken nadat blessures, werk, familie, geen schoenen en meubelboulevard de gelederen danig hadden uitgedund. En zo trok een bont gezelschap van oude en iets jongere meesters richting IJsselmeer. Terwijl Eddie de Wild Rover ruim over de maximum snelheid over verschillende autosnelwegen stuurde zakte ik onderuit op de achterbank om nog even na te genieten van de prestaties van de Benjamins en Mini’s in Roosendaal ’s ochtends. Nog net niet in slaap gerommeld door de verhalen van Eddie en Mayday kwamen we ruim op tijd in Spiekerdaarp aan om onthaald door een aantal vrolijke ex-spelers die zich al verheugden op de wedstrijd. We begroeten onze medespelers van de Rotterdam RC, Dordtsche RC, RC Etten-Leur en RC Eemland en begonnen onder een stralend zonnetje aan de warming-up van wat een memorabele wedstrijd zou worden. Spelers kregen (voor hun) nieuwe posities toegewezen terwijl het competitie team van Spakenburg een pittig robbertje uitvocht tegen RC DIOK 3. Voor de onpartijdige referee van ’t Gooi, ik ben even kwijt of hij nou notaris, ingenieur of mediamagnaat was, voor de aftrap floot werd en nog gezamenlijk uut epetret. Aangevuld door een paar Keelsie vormden we een bende van ellende maar de sfeer was opperbest.
Twan dé Man trapte af voor de Eilanders en ondanks alle goede bedoelingen stonden we na 20 minuten hijgend en puffend met 28-0 achter. We kregen een paar andere Spakenburg spelers die erop gebrand waren hun clubmaatjes te verslaan en onder luid gebrul van Stoomlocomotief Robbert kregen we geloof in onze kansen. Mayday verraste met zijn snelheid, Eddie liep menige verdediger omver en ondergetekende probeerde het tempo in het spel te houden en zijn mond tegen de ref. We kwam en meer in ons spel en na de tweede 20 minuten was de stand 35-28 en was het weer een wedstrijd. We kregen een fullback van DIOK 3 en begonnen aan de derde en laatste 20 minuten die op scherpst van de snede werd uitgevochten. Kobi one Kenobi van Rotterdam scoorde een goed uitgespeelde try en Mayday kickte alle conversies raak. Hopelijk gaat hij dat in de competitie ook doen. De Eilanders kwamen op voorsprong na een mooie actie van de DIOK fullback , maar gaven die vlak voor tijd weer uit handen. Het scorebord gaf nog 2 minuten en een 43-42 stand aan, het thuispubliek stelde de platte (vis)kar al op maar had niet gerekend op een mooie combinatie die Mayday in staat stelde een bulldozertry te scoren waarbij hij nog even een ouwe visser een paar meter richting de haven te bouncen. Deze conversie ging dan toch nog mis maar de winst ging met 43-47 maar de Eilanders en de Rest. En ja dit is een eerbetoon aan de helaas te vroeg overleden Bobbie van Ernst en Bobbie als u hem nog snapt.
Blijkbaar had er nog nooit een uitteam meer dan 43 punten gescoord want daar bleef het bord op staan toen we nogmaals uut epetret. De piltsies werden aangerukt en het buugûh kon beginnen. We kregen nog een mooie blauwe keuje neus cadeau en hesen Mayday in Ut Tuugje terwijl een besjuutmongd van de thuisclub een potlootventersjas aangemeten kreeg.
De thuisploeg toonde zich meer dan geweldige gastheren met een eindeloze hoeveelheid eten, waarbij de vis in een vorig leven vleugels en veren bleek te hebben gehad. Het bier vloeide rijkelijk, de verhalen werden kleurrijker, de liederen vunziger en ondergetekende liet zijn broek zakken voor de Lionshunt en werd ter plekke tot Zeekakkeloekus benoemd. Afijn, het was maar goed dat de Wild Rover terug naar Bru moest anders waren we er nu nog geweest. Niemand hoefde met de kruiskerk van het veld en dus kijken we alweer reikhalzend uit naar de volgende Oude Meesters editie bij Sparta op 2 maart.
Was getekend,
Doedelzak
Bekijk de foto’s
Fotografie en video: Niels van Kesteren
